Demek Dileğin Ayrılmaktı Benden

Demek dileğin ayrılmaktı benden.
Demek bu kadar yoruldun ha sevgimden.
Dualar edecek kadar,
Bitsin diyecek kadar,
Gitmemi isteyecek kadar...
Oysa neydi ki benim senden beklediğim.
Suç muydu yani sana dünyam dediğim.
Çok muydu sevgiye dair iki laf ettiğim,
İçimi döktüğüm.
Bu muydu yani seni bıktıran.
Bu muydu seni benden uzaklaştıran.
Bu muydu seni başkasına yaklaştıran.
Şimdi güneşsiz dünya,
Dünyasız ay gibiyim.
Dönüp duruyorum ama,
Kırık bir fay gibiyim.
Bilsen ne depremlere gebeyim.
Bir daha sevmeye,
Yemin billah tövbeliyim.
Ah sevgili ah,
Yani diyorsun ki bir yüktüm,
Atıp kurtuldun sırtından.
Yani diyorsun ki büyüktüm,
Tüm dünyanın ağırlığından.
Demek gönlünde herkese yer vardı da,
Bir ben fazlaydım.
Yani hayatın çok güzel olacaktı öyle mi,
Ben olmasaydım.
Keşke bunları hiç duymasaydım.
Keşke o soruyu,
Sana hiç sormasaydım.
Keşke ağzımı kapasam konuşmasaydım...
Olan oldu.
Olan yine bana oldu.
Tamam git...
Her şeye rağmen,
Dualarım seninle.
İsterim ki hep mutlu ol sevdiklerinle.
Eğer olur da bir gün,
Karşılaşırsak bir yerde,
Seni bir kez görmek bile,
Şifa olacaktır bendeki derde.