Deme Gönül Şiiri - Zeki Çelik

DEME GÖNÜL

Şıpsevdi yüzünden neler çekerim,
İhanete uğrar, yaşlar dökerim,
Çaresiz kalırım, boyun bükerim,
Gördüğün güzele, ah deme gönül.

İyimser yönünü herkes biliyor,
Davet eder etmez, çoğu geliyor,
Dayanamaz oldum, nefsim ölüyor,
Gülücükler saçma, kah deme gönül.

Sadık kalmalıdır, tuttuğun avın,
Hizmet ediyorsa yıllarca savun,
Nasiptir, kısmettir, böylece avun,
Elinden kaçarsa, vah deme gönül.

Aşkın deryasında neler olmaz ki,
Sahipli çiçekler kolay solmaz ki,
Yapılan yanına hiç kar kalmaz ki,
Sen beni suçlama, tuh deme gönül.

Ölümlü dünyada her canlı yolcu,
Alıp götüremez, paracı, pulcu,
Hesabı verecek en karlı çulcu,
Zeki'den kurtulup, oh deme gönül.

10-3-2009 ZEKİ ÇELİK