Bugün böyle yarın bilmem ne olur,
Yaşayan yaşarken nasibini alır,
Çok güvenme herkes çaresiz kalır,
O da bir insandır deme engelli.
Düşünme art niyet etme hakaret,
Ona yaşamaya sen ver cesaret,
Eğer ki yok ise sende merhamet,
Güvenme olursun sende engelli.
Bizim insanımız tanımaz engel,
Afra, tafra yapma sen kendine gel,
Ansızın başına takılır çengel,
Der misin o zaman bende engelli.
Dünyada, yaşamda beter var beter,
Alın yazı, kader her şeye iter,
Büyük tanrım seni onlara katar,
Sen seni kimseyi görme engelli.
Engelli söz değil, demek haddime,
Veysel'den nasihat yedi ceddime,
Kızarım bu söze gider zıddıma,
Hak'tır her insanı eder engelli.
Kayıt Tarihi : 8.3.2011 22:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/08/deme-engelli.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!