Deme Şiiri - İlyas Kaplan

yüzüm gözüm çizik, dizlerim kan revan içinde
sana gelmeden önce aştığım nice dağın
tökezlediğim nice yamacın hatırına
deme…

dudaklarının kapısını açıp da beni söz gibi nalan eyleme
bu yüzden bütün kelebekler birlikte havalanır seher vakitleri
bu yüzden mavi ve kızıl renkleriyle birer ikişer konar düşlerine acıların
uzaktan eski bir aşk şarkısını fısıldar kır çiçekleri

kırkikindi yağmurları başlamadan
ihtilaller patlamadan
her neyse
göz pınarına düşen
yanaktan süzülen
kana tere karışan
deme…

mecnun sahrasında yorulmuş,
parçalanmış bir ayağın yoksa
boşa umutlanma
bir yanı ateş, bir yanı rüzgar, bir yanı su
dipsiz kuyulara bıraktığın hayaller uğruna
rüyalara gizlediğin duygular aşkına
deme…

bir ilk bahar akşamı sessizliği
ellerimde mormenekşeler nar çiçekleri
sana doğru zaman
düşmüşüm yollarına mavi güller açmadan
kör ettiğin gözlerle
matemler bana bayram görünürken
deme…

değil mi ki
lal harflerin yurdu savaş ve ateş çemberi
şiirlere yazılı muammalı sözlerin bilgisi
tükenir soyu yok olur kavmi
ağaçlar altında ateşler yakılmadan
öyle bir akşam üzeri ansızın
denizler kaynamadan
gemiler suya gölge salmadan
deme..

boş kadehlerden sonra ..
bin türlü sitemler aşkına
la-mekan
sese ses
günaha azap
ateşe su
deme…

redfer