Dem Benim Şiiri - Ali Muhtar Tiftik

Bana neden garip bakarsınız dostlar
Bir güzel saklandı garipliğimde benim
Öyle bir güzel ki bakışında göz benim
Her söylediği, her seslendiği söz benim

Niçin güldünüz, çok mu çirkin göründüm
Öyle bir çirkinlik ki yanaktaki ben benim
Duyuşunda kulak ben oldum, ses benim
Hem açık hem gizli aldığı her nefes benim

Bir an durmaz yerinde, oynattığı el benim
Kimi kavga, kimi sevgi, söylettiği dil benim
Nasıl bir yokluktur bu, varlığında dem benim
Meleğin secdegahında o ismi adem benim

Her an bir işte, kimi toplar, kimi dağıtır
Her bir zerrede çoğalan baş benim
Aktığımı gören göz olmadı amma
Değirmende buğday ezen taş benim

Kimi duru suyum, kimi bulanır da akarım
Kimi çiçek olur kokar, kimi ateş olur yakarım
Kimi çirkinden, kimi de bir güzelden bakarım
Süleymanın yanında hüdhüd denen kuş benim

Yok olunca varlıktan, heyuladan geçince
Aşık da ben olurum maşuk da benim
Piri muganın elinden aşk şarabın içince
Ne dediğini bilmeyen, o kötü sarhoş benim