Uzağında kaldım her şeyin,
Senin, sevgilinin, buluştuğumuz ilk sahilin...
Ellerim boşlukta kaldı, kollarım yokluğu sardı.
Kabullenemedim bir türlü gidişini, yok olup devrilişini...
Bırakıp gittin yani şimdi beni, öyle mi?
Anlamsız savaşlar verdim inadına,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta