Delişmence Denge Şiiri - Seyfi Karaca

Mayıs çiçekleri misin ki aklından ırak
Gönünden avare
Bir biri ağzından laf alan yağmurun suyun
Ve üstüne toz konmuş güneş döküntülerinin kaçağıyla
Gölgeler ardında dolanan duldasız sefil
Girişin meçhul çıkışın muamma yolcu muydun
Hancı mı..?
Geldiğin hayat kapılarını kendinden uzak bir yer sanıp..
Bari...
Ne yana olursa olsun bari dönsün kilit..!
Eğer varmak istiyorsa kalıbını bastığı yürek
İnsan olmaya
Daha ev denen dünya,
Aha da kişi denen sen yahut ben...
Eğer birinde açılmazsa kapı, eğer birinde yüze gülmezse
İçi acıya bulanmış su
İyi ya işte,
İşin doğrusunu bildi demektir yanlıştan dönen çığlık..
O sefer...buyup kalma belası buz, ateşler pahası arzu
Çığ çığ dağlarına deli düşmüş
Seslendiğin o suskun duvar
İyi ya işte yola gelsin bari
Kucaklarını up uzun açıp gelesin diye çağıran
Eliyle koymuş gibi şengülümlüğe harman olup
Bir diğerinde çözülünce sır arkası sürgüsü
Gayrı herşey..
Ama herşey..
Dilediği dengelerde buluşacaktır..

Seyfi Karaca........Temmuz / 10