Delirmiş bir şairin satır aralarına sızan
Şizofren duygulardı.
Öyle delirmişti ki
Seni seviyorum yazan cümlenin başına huni taktı.
Aklını sevgilisinin gözlerindeki tımarhaneye yatırdı.
Psikolog çocukluğuna dön dediğinde
Çocukluğu terk edilişin kollarında aradı.
Hayır! O delirmiş bir şair değildi.
O, aşka inancını yetirmiş bir kadındı.
Onun tek suçu inançsız birine âşık olmaktı.
Oysa o, aşka ateist bir kalbe
Eyv’allah’ diyerek, Allah’ı anlamalıydı.
Kayıt Tarihi : 9.4.2012 22:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!