Sanıyorsun ki…
Taşa yazılmış sevdalar silinmez
Ateş çiçekleri
Beyhude yere
Tel örgülerle çevrilmez
Kendi ölümümün beyaz ışığında
Aynadaki lekedir gözüm
Güneşe en uzak şehirde
Marşlarda gülümser yüzüm
Ruhum…
Sessizliğe gitmeden
Cinayet mahallinde bekledi seni
El olmuş sebepsiz sevdanın
Delirmeler mevsimini
Sanırım…
Yalnızlık kanıyorsun
Ve sen kendini
Hiç ölmez sanıyorsun
29,03,07
İstanbul – Kurtuluş
13:50
Kayıt Tarihi : 29.3.2007 15:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Aldırmayın bu delirmiş adama; sanırım, kelimelerini kontrol bile edemiyor. Kaçışan sözcüklerden topladığı birkaç cümleye duygularını sığdırmaya çalışıyor.
müzeyyen başkır
Sessizliğe gitmeden
Cinayet mahallinde bekledi seni
El olmuş sebepsiz sevdanın
Delirmeler mevsimini
etkileyeci tebrikler deli şaire.......
TÜM YORUMLAR (18)