Delinin hikayesi..
Bu aralar çok bos biraktim seni biliyorum
Lakin aylardir koluma takili bir serumla nefes aliyorum
Aklima takili bir cok proplemlerle savasiyorum yada savasmaya çalışıyorum kendi capimda
Bu aralar bir unutkanlık belasi sardi başımı
Yokluguna yazdığım bin kusur şiiri bile unutuyorum
Daha kötüsü bile var ..
Doktorun söylediğine göre alzaymir olabilirmisim
Zihnim anlamsiz bir savaşın ortasinda
Birilerinin mutluluğu benim caresizligim
Birilerinin kahkasi benim uykusuz gecelerimin baslangici
Dusunduklerimi yapamiyorum yaptiklarimi ise asla düşünemiyorum
Canim alev alev yaniyor be kadın
Yerimde olsan sende delirirdin aklini yitirirdin
Gorduklerin karşısında sustuklarin karşısında
Çaresizce ahraz misali susmak
Gozyaslarinla duş almak nasil anlatayim
Daha kendime bile anlatamadiklarimi
Sokak lambasının ışığında yağmur yağıyor
Ben ise dizlerimin üstüne cokup yaniyorum
Göz pinarlarimdan yaşlar akarken
Efkardan sinirden caresizlikten kahkaha atıyorum
Doktor hanim altimi kısın lütfen galiba deliriyorum
Kabardim
Yüreğim taşıyor
Kayıt Tarihi : 3.12.2024 21:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!