Deliler Gibi Şiiri - Cahit Koytak

birini sevecek olsam,
yürekten sevecek olsam birini,
tutamam dilimi,
pattadan söylerim,
onu deliler, deliler gibi sevdiğimi.

yalnız ona değil, tutamam kendimi
sütçüye de söylerim hemen o sabah
kapımı herkesten önce çalan.
çerçiye, simitçiye, kasaba, manava...
artık kim çıkarsa yolda karşıma.

tutamam kendimi, tutamam kendimi
kurda kuşa da söylerim,
ota, ağaca, taşa,
rüzgâra, buluta, yağmura...
kim çıkarsa, ne çıkarsa şansıma.

ve bir defa sevince de,
yalnızca bir tek kişiyi değil,
yalnızca bazı şeyleri
ve sevginin bir tek türüyle
ve öyle mevsimden mevsime değil,

sevginin bin bir bahrinde
bin bir kanatlı rüzgâr,
bin bir katmanlı bir esin gibi
sarmak, kucaklamak isterim
herkesi, her şeyi, her anı, her hali,

öper, okşar, içime sokarım,
kendime katarım onları, bunları, şunları.
ve kendimden geçerim, kendimi aşarım,
kendimden taşarım, deliler gibi,
çocuklar gibi, şairler gibi.