Deliler Şiiri - Sabri Güler

Deliler
Onlar çılgın, onlar deli gibiydiler,
Ne beklenirdi ki delilerden,
Birbirlerini de deli gibi sevdiler.
Neleri bırakıp gittiler arkalarında,
Umudu, serveti, şöhreti terk ettiler,
Alıp başlarını çekip gittiler,
Huzuru aradılar herkesten ayrı,
Bir dağ başına yerleştiler.
Kimler gitti, kimler dönün demedi,
Onlar ikna olmadı, onlar deliydi,
Dağ başını terk etmediler.
Şimdi düşünüyor insan,
Onlar mı çılgın, onlar mı deli?
Bu dünyanın nesine?
Neresine heves etmeli,
Galiba onlar haklıydı,
Tersi bir yaşam onlara göre,
Esaretti, yaşamdan kopmaktı,
Bıraktılar kendilerini dingin sessizliğe,
Ot tıkadılar çarklarına zamanın,
Akmadı zaman.
Uzattılar ömürlerini, mutlu yaşadılar.
Akıllı geçinenler şehirlerde,
Zamanın derdini çekti,
Çılgınlığı deliliği seçti onlar,
Dertlerini zamana çektirdiler.
Çılgınlık herkese göre bir yaşam değil,
Tebrik et yapabileni, şapkanı çıkar.

2007/Haziran