Delikanlı Hüzün Şiiri - Ali Ziya Çamur

Çizdiğim tüm çizgilerde
Kırılma, bükülme var
Attığım zar hep kırmızı düşmede,
Renklerin treninde
Takılmış makas karaya.
Sessizliği dokuyor alıcı kuşlar.

Sesin gömülmüş gölgeye,
Yakana takılı zambak
Zaman mı ki
Mayalasın sevgileri.
Gönlünü
Yaprağına denk açmayanın
Koşar adım
Dökülmede çiçekleri.

Sessizliğin titreştirir gövdemi
Yüreğinin söyleminde
Şiir olur paylaşım.
Cebimde hüzün,
Mendilimde dürülü
Sınanmamış acılar.
Yalnızlık
Buruşturulmuş bir örtü gibi
Asılı duvarımda.

İçimde sızlıyor
Solgun adreslerin yarı saydam gülüşleri,
Köpürtüyor yıldızlarımı
Sargısı düşmüş çanın
Kanatsız sesi.
Yangınlara mıhlanmış çisenti
Çarmıha geriyor
Tüm beklentileri...

Delikanlı ellerim
Saçlarından yakalamada,
İnatçılığın koyu gölgesini.
Uykulardan süzülen.
Kilitli buluntular dağıtıyor
Yüzünün nemli izini.
Delikanlı nabzımda çağlayanlar uçuyor,
Yorulmaz dönencelerine
Saydam aşkların.