Delice Divana Şiiri - Seyfi Karaca

Sevmekle müşkülmüşüm bilirdim...
Bilirdim de amma zamana
Amma gümana
Amma hastaya
Amma hansız yollarda uzaklığı yürüten çareye
Bilirdim
Bayırdım
Yokuşaşağı yukarı yüklenmiş heybelerde canım
Yokmalım bilmem neyim...
Divaneydim delice mi ne...? !
Hatır somaya ammma
Menzil bulmaya amma
İnsan görmeye amma
Amma yar denen darda varda yokta
Bilirdim...
Her yudumda beni susuzluğa koyduğundan
Amma yandığıma
Amma lime lime fitile, karanlığı duldalayan ışığa
Taşucundaki kırık duvara
Ferlenmiş çıralara, karlanmış dağlara, korlanmış közlere
Amma kendi kendine alaflanan çığlarla büyüyüp serrimi sırrına saran
Can yarelerimden sızarak ömrümü alevlendiren kandile
Amma hakka
Amma divana
Dünden beri yarın olmalardan gide gide
Amma sonsuza
Amma selama eş olmaların divanelik aşkına

Seyfi Karaca.........Mart / 12