Delice Bir Şey Bu! Şiiri - Hasan Gölbol

İnanır mısın delice şeyler oluyor!?

Seviyorsun mesela

Nasıl da delice

hayretler içindesin.

Ulan dün bastığım toprak değil bu!

Kaleme de bak eskisinden de kırık ucu!

Ne yapsan sivrilmiyor..

aman ha kırılmasın kimse

delice bir şey bu.

İnanır mısın bilmem.

Şahsen bana söylese kendim

kendime inanmaz beynim.

Saatler oldu dokunmuyorsun bardağa

çay hala sıcak

hala sıcak..

Aman ha gülme!

Bir gülüşe aşık oluyor birileri.

Delice bir şey bu

delice bir şey…

Çıkarıyor mesela,

saplıyor dilindeki keskin şeyi

hayretler içindesin.

Çıkarıyor yerinden

ve yeniden

tavrındaki keskin şeyi.

Çıkarıyor yerinden

ve yeniden yeniden

yeniden.

Ruhumun debisi yüksek akıyor saplanan yerlerimden

ve yeniden yeniden

yeniden.

Kırıldıkça kırılır kaleminin ucu.

Sen çaresiz,sen savunmasız

sen titrek bir köpek yavrusu.

Ve menderesler çizerken son bulan göz yaşın,

gri bir perdeye döner kapakları.

Sen hala hayretler içindeyken

yeniden yeniden ve yeniden..

İnan bana,

delice bir şey

delice bir şey bu!

İnsan özlenildiğinde ve özlediğinde

ve kırıldığını bildiğinde tüm umutların

orada olmalı,

kırık parçaların her ikisinde veya bir çoğunda birden.

Gülme sakın!

Bir gülüşe aşık oluyor birileri,

şaka değil bu..

Yüksek yerlere çıkası geliyor,

hapis kalmış sözcüklerin.

İntiharın rengi yok ,

dedim onlara!

Ama ölümün vardır bir karalığı.

Hayretler içindeyim

hayretler içindesin.

Kim yaktı bu kadar sigarayı?

Kimler ördüler bu kadar kalın duvarlar?

Mutluluğa erenler ne yaptılar da hakkettiler böyle bir bahtiyarlığı.

Sarı bir vosvos kesti yolumu,

sağ dikizinde kuş pisliği.

Giremedim açık kapıdan,

sığamadım.

Hayretler içindeyim.

Gülme! Aman diyim.

Bir gülüşe aşık oluyor birileri.

Delice bir şey, biliyorum

delice bir şey bu.

İyimserlikler

ve aramayışlar var olandan fazlasını

şehvetten yoksunlukmuş.

Çayımın şekeri,

şiirimin pay edilesi yok mesela.

Ama çayımı da şiirimi de burada olsan pay ederdim sevdaya.

Salıncaklar var

yokuş üzerine kurulmuş

işlevsiz ve çocuksuz

ve çocuksuluksuz bir parkta.

Yine de toprak kaşıyamıyor kendini

ve yeşeremiyor bunlarla

delice bir şey

delice bir şey bu.

Hava anlatıldığı kadar güzel değil,

olmadı hiçbir vakit..

Hıçkırarak ağlayan bir kemanın gözyaşı akmış betona

beton hala beton

hala beton.

Gülme! Dişlerin görünmesin

bir gülüşe aşık oluyor birileri.

Biliyorum,

biliyorum delice bir şey bu.

Onca kıyım arasında..

Geceleri sevişmenin yararlarından bahsediyor

ana haber bültenleri..

Ve alt yazı ile geçiyor

bir bahar sabahı kuş cıvıldamasına aşık olanların

ölümleri..

Ne kadar çabalasam sivrilmiyor!

Hayretler içindeyim

hayretler içindesin.

Tebessüm dahi yasak sana!

Güldüğünü sanan olur

korkuyorum

bir gülüşe aşık oluyor birileri!

Delice,

delice bir şey bu!

Popüler kitapların ucuz konulu pahalılıkları arasında kaybolduğum

şiddetli vakitlerdeyim.

Kiraladıkları çiftliklerinde vals yapıyor birileri.

Ve İtalyan dikimi ceketini çıkarıp oğlan,

Fransız eldivenli ellerinden öpüyor sevdiği kadını

yeniden

yeniden

ve yeniden.

Israrla ve en çok avuç içlerinden.

Gülme sakın!

Güldüğünde koyulaşır sohbetler

kimse tanımamalı bu denli birbirini.

Gülme!

Biliyorsun, bir gülüşe aşık oluyor birileri.

Delice,

delice bir şey bu!

Öğrendiğim halde beceremiyorum

varlığınsız yaşamayı

ve hala söyleyemiyorum yokluğunun hiçlik kadarını

Dinim münafıklığım kadar.

Gülme sakın!

Saklı tut gülüşünü,

senden alırlar diye korkuyorum.

Gülme aman diyim!

Bir gülüşe aşık oluyor birileri..

Dilenenlerin banklarda uyuduğunu sanırdım.

Oysa onlar topraktan alıyorlarmış ısılarını.

Yıldızın birini köfte sanan bir kediyle tanıştım.

Mozart’ın aryalarından birini söylüyordu

şaşırdım.

Yakınımda olsan tanıştırırdım.

Gülme! Şaka değil bu.

Hayretler içindesin biliyorum

ben de öyleyim

hayretler içinde.

Ama gülme!

Gülersin de boşluğuma gelir

savunamam kendimi

yeniden yeniden ve yeniden

Gülme! Bir gülüşe aşık oluyor birileri..

Hormonal dengesizliklerimin ve dengesizliklerinin arifesinde

kestim sakallarımla birlikte umutlarımı.

Açılmayan kapıya tekme atamam,

atmadım hiçbir zaman.

Varsın açılası yoksa açılmasın kapı.

Ama sanma ki benimkisi bir vazgeçiştir,

benimkisi sadece kapı önünde

kapının kendiliğinden

ve/veya yahut içeriden açılmasını sabırla bekleyiştir.

Biliyorum..

Delice bir şey bu!

Biliyorum hayretler içindesin.

Ama şaşırma sakın,

biri görür de bilmez hani bilemez

güldün sanır.

Korkuyorum..

anlamıyorsun,

korkuyorum

bir gülüşe aşık oluyor birileri.

Hayretler içindeyim

hayretler içinde

delice bir şey bu!