Bülbül dilli hele bak şu katıra,
O günler tekpaştan kaldı hatıra,
Çözemem bir türlü benzer ne türe,
Sarhoş desem değil deli Yücelim.
Yoktur onun aklı ile arası,
Bu yaşında yiyor baba parası,
Ne iblis şeytandır kaçın kurası,
İnsanlara eğil deli Yücelim.
Sanamı emanet kara yolları,
Edirneden karsa uzar kolları,
Bir zaman susmazdı bülbül dilleri,
Deliden delidir deli Yücelim.
Yücel kankam benzer ayaklı kömüre,
Ömür kocadandır engel ömüre,
Kırık kafa tası gitsin tamire,
Git başımdan dağıl deli Yücelim.
Yavaş yaz şairim ne bu acele,
Benim sözüm kankam deli yücele,
Yedi ömrüm yaklaştırdı ecele,
Durmaz öter davul deli Yücelim.
Veysel der ki; Eşi dostu özlerim,
Bu bir şaka anı kalır sözlerim,
Dalar hayal düşe gören gözlerim,
Bir zamanlar tekpaş gülü Yücelim.
Kayıt Tarihi : 29.12.2011 19:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/29/deli-yucel-im.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!