Kırık kırpık yaşattığın,
Ertelenmiş bir hayatın hesabını sorma neolur benden.
Ben ne bu şehirden, nede senden kaçıyorum.
Kendi çelişkilerimden,kendi iç şavaşlarımdan,
Birde kahrolası korkularımdan kaçışım.
Evet ben bir korkağım.
Ama korkum kendi sevdamdan degil.
Korkum, senin o dizine baş koyulup ağlanası,
Her sözü inceden ciğer yakası,
Hüzünbaz gözleri yürek yarası deli sevdandan.
İnan dönüp birkez olsun bakmayacağım ardıma.
Ne beni götüren şu arabanın tekerine,
Nede direksiyonu tutan şöförün ceddine sövmem inan.
Sonra ne bu şehir beni tanıdı, nede ben bu şehri.
Birtek deli sevdanı tanıdım.
O çok sevdigin nihavent şarkıyla birlikte içimde götürüyorum.
16 Mayıs 1997 / İstanbul
Sefa BirdalKayıt Tarihi : 23.10.2008 14:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!