Deli Ser Şiiri - Ayşe Yavuz

Sevgini bedeli bu mu?
Anlamıyorum.
Acı dökülen yaprağın damarlarında
Biz ise en güzel yerindeyiz.
Kopan bir vücuttan en son dökülen damlayız.
Kalbimiz kenetli,
Ellerimiz titrek,
Yüreğimiz yorgun.

Günahlar serde saklı
Ağlamak yok kül rengi saçlara.
Son bulacak mı o gün yalvarışlar Tanrıya?
Görmüyor musun?
Trenler kalkıyor bir bir istasyondan.
Ardından canımın damarları saz çalıyor.
Akıtmak istiyor her mısrasında hüznünü.
Sırtındaki kamburu acıyor.
O yetim.
O öksüz.
O çaresiz.

Demiyor ki ben de insanım.
Kanındaki son perde açılıyor.
Fışkırıyor günahları ardı ardına
Yaşlar durmuyor o hırçın gözlerde,
Ve bitmiyor gülücükleri o ihtiyarların.
Ağlamayı haram etmişler.
Yasakmış kapıların ardındaki yar,
Ama anlamaz yüreğim,
Anlamaz şu deli ser...

09.05.1997