Deli Kız Şiiri - Mehmet Nacar

Mecnunun ülkesinde gezerken adım adım,
Yollarıma çiçeği sen mi ektin deli kız?
Yarım yüzyıl sevdayı arayarak yaşadım,
Bunca zaman nerdeydin, nerden çıktın deli kız?

Sevinçlerin aşısı hüznümün ağacına,
Yapılır da tutarsa ortağım her acına,
Aşkımın künyesini işleyerek tacına,
Saçlarına gül diye gönül taktın deli kız.

İkimiz deli dolu, ikimiz kabadayı,
Sen yıldız takımısın, tutarım dolunayı.
Kendim çalıp oynarken sevda denen halayı,
Bahtıma darılırken neden yoktun deli kız?

Yine bozdum yemini, başladı tatlı çilem,
Gözlerin sevda resmi, kaşların karakalem.
Saklayamam sırrımı duyacak cümle âlem,
Susuz kalmış kuyuya sevda döktün deli kız.

Duyguların resmidir silinmez ayak izim,
Düştüm deli sevdana dertliyim çaresizim.
Coşkun akan ırmaksın, sınırsız bir denizim,
Engelleri aşarak bana aktın deli kız.

Nice uzun yıllarım akarken mecrasında,
Mutluluk duygularım hasretin icrasında.
Karanlığa mahkûmum gönlümün hücresinde,
Bu sihirli lambayı nasıl yaktın deli kız?