Deli Kız Şiiri - Yılmaz Tosun

DELİ KIZ

yüzündeki çizgilerin esiriyim her ağlayışında göz yaşın,gülüşündeki sevincinim.
seni hiç bıkmadan usanmadan,bir ömür boyu takıp peşinde sürüklediğin gölgenim.
sabahları kalktığında yüzünün şeklini almış yastığın,
susadığında,su içerken dudaklarının izini almış bardağın.
duygusal anında masandaki küçük not kağıtlarına yazdığın düşüncen,
sana mesaini hatırlatan zaman,efkardan içtiğin sigaranın dumanıyım ben.

şimdi gecenin üç'ü,sen mışıl mışıl uykunda bense yine elimde kağıt,kalem,
önümde senin resminle deliliği tutmuş meçhül bir şair.
seni yazmaya çalışıyorum kendi kendime.
bir yudum rakı ile seni anlatıyorum derin derin yüreğime.

bana yolladığın son resim,hani şu gülüşün yokmu deli kız ah o gülüşün,
dün sana kızgındım affetmeyeceğim diyordum,ama gelde sen içime sor neler yaşadı dünden berli.

sabahı nasıl ettim,inanmayacaksın ama deli kız senin için gecelere silah çektim çabuk geçsin diye,
bak yine dayanamadım çok özledimde resmini açıp tekrar tekrar doymadan bakıyorum,
ah deli kız şu gülmen varya beni benden alan,
ah kara kız,ah gözümü kör eden deli kız seni seviyorum be allahsız,
seni canımı verecek kadar seviyorum be kitapsız,senin için bu geceyede silah çekiyorum be,
deli kız,silahı çekipte sabahın olması için kurşuna diziyorum tüm karanlıkları be deli kızz.....

YILMAZ TOSUN