Deli Kız Şiiri - Necat Önder

Sen varsın diye bende yaşıyordum dünyada
Her günün bir manası bir muhtevası vardı
Şimdi her şey kayboldu her şey sanki rüyada
Gönlümü kâbus gibi bu aşkın hüznü sardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Nefesin alev, alev yakardı nefesimi
Bakışın boğazımda dondururdu sesimi
Lakin ben hiçbir şeyden almadan hevesimi
İçim hicranın ile gör ki nasıl kabardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Ben deliyim öylemi, öylemi sanıyorsun
Sevmek bir delilikse bırak kaderim olsun
Sen akıllıyım derken asıl aldanıyorsun
Zira aklımı gördüm o bendende naçardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Tabi anlatmak çok zor hal sözcüğe sığar mı?
Çocuk hissetmez amma ağlamadan doğar mı?
Sonsuzu sınırlıyla tarif imkânı var mı?
Bilirsin seninleyken zaman benden kaçardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Şimdi gönlümde sırf sen tenimde sıcaklığın
Şimdi gönlümde her şey o aşktan kalan yığın
Ve şimdi inan bu kalp çaresizlikten yılgın
Hal bu ki dün sayılır kalbim neşe saçardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Evet, anlatması zor tüm kelimeler cansız
Lakin anlamasan da hissetmemen imkânsız
Nasıl ki ilk hüznünü ilk aşkta yaşar bir kız
Benim içimi yangın yalnızca sende sardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Belki sana her şeyi anlatamadım amma
Bende sevgiden gayrı bir çöp bile arama
Dünya bile gözümde inan küçük bir yama
Hâlbuki dün bu gönül mutluluktan uçardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Söz değil halim benim şiirde pelteleşen
Sürüngenler bile bak şimdi benden daha şen
Ve şimdi bir ben kaldım Azrail le güreşen
Gönlüm hayatı bile seninçin arzulardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Kuşlar bile aşkımı meşk ederlerdi de hep
Güller sevdama nispet açardı kelep, kelep
Hâşâ senmiydin ki bu hayata dair sebep
Bir anlamsız inatla tüm gururun kabardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Başıma balyoz gibi gökten düşse de güneş
Beni bir saman çöpü gibi yaksa da ateş
Hayatım olamazdı inan ki bundan beleş
Sanki sensiz her günüm benim için zarardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Şu önümdeki deniz denizde kıpırtılar
Ayağını vurarak suda seken martılar
Dalgalarda gördüğüm şu koca kabartılar
İnan hissiyatımın yanında hafif kaldı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Neden böyle olduk ki demeye de imkân yok
İnsan bir kurcalarsa her bir şeye sebep çok
Lakin artık sevgili bu azaptan sende kork
Zira senin hesabın dünyada çok kabardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Dünyanın kanunu bu sanmam ki değişecek
Her şey yalana mahkûm yanlış doğrudan gerçek
Al papazı ver kızı tombaladan ömür çek
San ki bu aşk bilene hayatla bir kumardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Var idi diyorum ya sanmam ki anlıyorsun
Belki beni bir masal yazıyor sanıyorsun
Kabul etmen zor amma inan aldanıyorsun
Bu kalem masal yazsa yalnız seni yazardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Seni düşünmeden tek nefes almıyorken ben
Beni bir sonsuzluğa katarak kayboldun sen
Şimdi gizlenmektesin seni uman gözlerden
Hâlbuki dün gözlerin gözlerimi yakardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Ben bütün olanları şimdi sineme çektim
Fırtına tarlasına senin öfkeni ektim
Hani şu onulmaz gün nerdeyse ölecektim
Sende gördün ya o gün bakışlarım yaşardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Mana diyorum ya hep dinle şudur manası
Sensizlik içerimde bir ölüm fırtınası
Aşkın inan kalbimin devasız tek yarası
Bende ümit hâlbuki okyanuslar kadardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Bu son çırpınışlar ki şu martılardan cılız
Senden geriye kalan hatıralardır yalnız
Eğer onları bile çok görürsen deli kız
İçime kök salan tek şey bu hatıralardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Ne yapmalı bilmem ki ne halt etmeliyim ben
Başımı alıp diyar, diyar gitmeliyim ben
Akılsızlık küçük laf inan zır deliyim ben
Sensizlik kollarımı bir kement gibi sardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Bir acayip hal ile vurulmuşum ki sana
Şimdi çözümsüzlükle ruhum taban tabana
Bilmem ki ne teselli olacak artık bana
Halimi sezse dağ taş durumuma ağlardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Gün doğar gün batarda sen ufuktan gelmezsin
Çelik bile esner sen kıl kadar eğilmezsin
Bir benimi hayır sen kendini de bilmezsin
Her şeye rağmen beni ümidim oyalardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Git sende git dünyayı peşine takıp kaybol
Kendi aşiyanını kendin seç ara ve bul
Benden yana inan ki ne diyorsan o kabul
Lakin de ki o adam halden biraz anlardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı

Bu ne çözümsüz durum bu ne karışık bir hal
Varlığın varlığımı niçin eder ki ihlal
Yarabbi bari artık şu naçiz canımı al
Sevgili seni sevmek inan bir intihardı
Seninle her bir günün ayrı manası vardı