Hafifce yüregimi okşar rüzgar bulutların sessizliği nehrin dalgalarıyla seslenir ve bir karanlık gibi üzerime gelir yalnızlık..
Deli bir kırlangıç yırtar bütün sessizliği ve bütünleşip bu sessizliğe teslim olur oda nasıl teslim olmuşssam sensizliğe..
Yer gök titrer sessizce, damarimdaki kan hızlanır, kalbim daralır, nefesim tükenir ve ben gitmek isterim artık
Seni sensiz yaşamak ağır gelir dayanmaz dizlerim ellerim hep boş dudağım sahra çölü kadar kuru ve sol yanım yangınlar içinde..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
