Deli Kim Şiiri - Naki Aydoğan

Deli Kim

Kalemin var mı?
Senin silgin var mı?
Onun kalemtıraşı var.
Deli kim.

Hiçbir şeyi olmayan Veli, delidir.
Ali’nin kalemi.
Ayşe’nin silgisi ve Murat’ın kalemtıraşı Veli’de yoktur.
Ama aklı vardır.
Fikri yoktur.

Düşünmez.
Bir kalem boyu gider.
Bir silgi izi gelir.
Bir kalemtıraş durur.
Sataşma açar.

Delilik bir oyundur.
Oyunda oyun kalan delirir.

Ebe, ebe körebe.
Veli deli… Veli deli.
Niye!
Aklı var. Fikri yok, düşüncesi işlemez.
Eylemi gerçekleşmez.
Av avcı kuyruğu takip eder.

Deli hiç akıllanamaz mı?
Sonra deliren önce aklı başına gelir.
Fikri yokken deliren aklını bir düşünce tutamaz.
Köyün delisi bir tane şehrin akılsızı çok.

Veli, ailesiyle şehre göçer.
Hiç tanışı olmayan bir mahalleye yerleşirler.
Veli, bir kliniğe yatırılır.
Veli, ilk gün derin bir uyku uyur.
Yatağının karşı duvarına bir kalem resmi asılır.
Doktoru onunla ilgilenir.
Hemşireler bakımı sağlar.
Sonra bir silgi resmi daha sonra bir kalemtıraş ve en son bir defter resmi değişir.
Bir zaman sonra tüm resimler kalkar.
Kalem, silgi ve kalemtıraş ile bir defter masasının üzerine konur.
Veli, izlenir.

Bir şey anlatılmaz.
Kalemle yazı yazan resim yapan resimler gösterilmez.
Bir film oynatılmaz.

Veli dokuz yaşındadır.
Çocuktur.
Çocukları hatırlar.
Kalemleri silgileri ve çantaları olan çocukları hatırlar.
Bağ kurar.
Masaya oturur ve öğrenciliği taklit eder.
Çizer, siler ve bir şeyler yapar.
Veli’nin kalemi silgisi niye yoktu?
Deli düşünüldüğü için yoktu.
Kızdırılınca atıyordu.
Eline ne geçerse.
Çünkü annesi ona kızınca terlik atıyordu.
El kaldırıyordu.
Çocuklarla birlikteyken ona taş atıyorlardı.
O da onlara taş atıyordu.
Veli birdi.
Çocuklar çoktu Veli’nin çevresinde.
Veli özel bir çocuktu.
Deli değildi.
Özeldi.

Veli bir zaman sonra bildiği taklitleri bıraktı.
Odasını incelemeye başladı.
Masasının üzerindeki malzemeleri incelemeye başladı.
Kalemi çizdi, silgiyi ve kalemtıraşı da çizdi.
Defteri de çizdi deftere.
Sonra duvara astı.
Bir şekilde.

Veli, diğer özel çocuklarla ders görmeye başladı.
Veli, toplumlaşmayı güvenli bulmaya başladı.
Veli, çocuktu.
Ve çocuklar hayata aşılanabilirdi.

Veli, özel bir çocuk olduğu için.
Çevresindeki çocuklarca deli rolüne itilmişti.
Bilinçsizce bir deliliğe aşılanmıştı.
Daha çocuktu ve düzelebilirdi.
Ve toplum yeniden örgütlenip farklı birlikteliklere toplanabilirdi.
Veli, ressam olmadı.
Hiçbir şey olmadı.
Öğretmen kaldı ve her şey oldu.