Deli Hasret Şiiri - Egemen Bilgin

Su gibi sorgusuz sualsiz akıp gidiyordu günler.
Bir yağmur damlasının kelebek kanadına düşmesi kadar sıradandı hayat.
Ben miydim bunun sebebi yoksa bunlar mıydı bana sebep?
Düşünüyordum seni zamanın içinde yitip giden bir kayıp ruh gibi
Ellerimi uzattığım anda bulutlar arkasına saklanan Venüs gibisin
Tekrar ne zaman görüneceğin bilinmez oluyor
Gözyaşlarımla adını yazıyorum
Elimde kalan son mendile
Bir de bakıyorum farkında olmadan dilime pelesenk olmuş bir şarkı gibi adını mırıldanıyorum
Fark edince de dudaklarıma yarım bir tebessüm takılıyor iç çekişim eşliğinde
Bir anda susuveriyorum ve cebimdeki son sigarayı
Fotoğrafınla yakıyorum...