Geceleri deliliğin kıyısında gezer dolanırım,
Güne ve bana ait ne varsa kovarım içimden,
Çıplak benliğimle varlığının huzurlu şuuruyla döner dolanırım kendi içimde,
Varoluşun tüm olası gerçekliğine dokunan içimde,
Sonra bir delilik tutar beni,
Bir bakmışım epey uzaklaşmışım dayatılmış herşeyden, silkelenmiş ruhum alışılmışığın ağırlığından, bir esen yel hafifliğinde...
Başımda huzurun dumanlı dinginlliği,
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta