bir göl kadar durgun kıpırtısız dudaklarımın kıyısı
gülüşlerden uzak
zor zamanların limanı gecelerde
adımlarım ağır aksak
yokluğunu saklıyorum kendimden
kurşun gibi ağır
kurşun gibi soğuk bir acı
göğsümün orta yerinde
kalbimin pencereleri ardına kadar açık
Içim okyanusun dibi gibi karanlık
Sustuklarimsa birer siyah inci
ah
avuçların kokardı yediveren gülleri gibi
şimdi tutmaya çalıştıkça elimde kalıyor yokluğun
halâ gülen yüzündeyim .
halâ çiçek bahçesi avuçların için atıyor yüreğim
Içinde kopan fırtınadan sakladığın günden beri
göz bebeklerimde acı seğiriyor
şu deli gönül var ya şu deli gönül
beni bende sanıyor
✍ Canan Eren
26 Ekim2020/Balıkesir _Erdek
Canan Eren
Kayıt Tarihi : 26.10.2020 02:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Deli gönül
![Canan Eren](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/26/deli-gonul-334.jpg)