Deli gibiyim. Şiiri - Fehmi Tazegül

Kimse bilmez onun ne olduğunu.
Mezarın olur senin ölüm uykusu.
Yiyemez kazancını o bulduğunu,
Şimdi malını yemez cimri gibiyim.

Ölür gidersin malını düşmanın yer.
Eser rüzgar umudun savrulur gider.
Çiçek açmaz senin bağlar bahçeler.
Şimdi ben güle öten bülbül gibiyim.

Ne bakıyorsun oyana sen bu yana.
Artık anlat derdini acını can bana.
Belki yardım ederim yoldaşım sana.
Şimdi çölde dolaşan Mecnun gibiyim.

Fehmi.
Söyler misin sen kötülük hangimizde.
Zengininde para fakir yaşamak bizde.
Doğruyu söyleriz biz sarhoş halimizle.
Akılsız kendini bilmez deliler gibiyim.