Deli Divane Gönlüm Şiiri - Şevki Çiftçi

DELİ DİVANE GÖNLÜM

Gün olur göklere erer,
Şu deli divane gönlüm.
Kah yerin dibine iner,
Şu deli divane gönlüm

Bir afiyet sıhhat bulur,
Birden maraz hasta olur,
Beni can evimden vurur,
Şu deli divane gönlüm.

Bir gün şakır bülbül gibi,
Bakarsın olmuş lâl gibi,
Çekilmeyecek hal gibi,
Şu deli divane gönlüm.

Bu ne girmek halden hale,
Kim alacak seni kâle,
Bazen güldür bazen lale,
Şu deli divane gönlüm.

Bakarsın olmuş günahkar,
Dünya malına tamahkar,
Gün gelir pek kanaatkar,
Şu deli divane gönlüm.

Bazen neşelenir oynar,
Bazen fıkır fıkır kaynar,
Kah durgun sulara döner,
Şu deli divane gönlüm.

Bazen sırdaşım nedimdir,
Kah yaptığından nadimdir.
Bazen islâma hadimdir.
Şu deli divane gönlüm.

Bazen beni şaşkın eder,
Günahlara pişkin eder,
Duyguları taşkın eder,
Şu deli divane gönlüm.

Bu telvinimi kim duyar,
Gelip verirmi ki ayar,
Şüphesiz Kur'ana uyar,
Şu deli divane gönlüm.

Kur'an ki sünnetten geçer,
Peygamber yolları açar,
Yanılırsa kalır naçar,
Şu deli divane gönlüm.

Şevki Çiftçi