Bu akıl sevgiliyi övdükçe över,
Alnından sevgiyle öptükçe öper,
Can azapta olsada sineye gömer,
Yanar da yanar, mum gibi eriyip söner.
İnsan insanı küçümseyip hor görmemeli,
Kimbilir hangi cevherdir o sevgili,
Çağlamasa da bir pınar misali,
Deli divane olmuş Ferhat timsali.
marmarali 16 Ekim 2009
Yılmaz YalçınsoyKayıt Tarihi : 12.12.2009 17:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!