Adalet Lehine Şiiri - Afşin Dualı

değil mevki makam,
gönülden geçerse, arzusudur ihtişam,
varmalı bir hedefe,
elde değilse takılırsın geçmişe..

hepimizde mevcut bir taassub,
ihanet yoksa, koyarlar adını meczub,
süre gelsin hadi zaman, görülür mü hiç,
hilesiz gelemeyenler makama, gelenlerden daha üstün..

ararsın adalet nerde,
nedense gücü olanların hep adalet lehine,
deliye sataşırlar doğruyu konuşur diye,
sükut nöbetinde olanlar,
vazifeyle konuşur aleyhine..

süzüldükçe zaman, akıtır içinden kiri zehri,
ruhu rahatlatır düşüncesiyle,
kirlettiler ruhu bilinçsiz,
düşünceler evet bitkisel hayatta,
günden güne ölsede vakit, israf ediliyor zamanlar..

kabullendim saflıklarla yapılan aptallıkları,
kabullenilir kör gölgelerin korkulukları,
makamları bırakıp çılgınca koştu özgürlüğe deli,
boş lakırdılara kapattık artık kulaklarımızı..