Buğulu bir camın ardından
Dünyaya bakıyordu yine
Yağmur yağıyordu
Dünya gidiyordu
gözlerinin önünde.
Yollar boş, hava kasvetli.
Bağırıyordu
ama kimse duymuyordu.
Her çığlığında,
daha da duyulmaz oluyordu.
Kayıt Tarihi : 6.9.2000 04:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!