Dejavu Şiiri - Gülşah Çulha

Alacakaranlıkta, aydınlığı tabiat büyüsünün
Yükseliyor, tüm bakirliği ve şehvetiyle
Evrenin kucağında;
Sancılı yüreklere teselli! ..
Koyu grilerde çırpınan serçe misali umut;
Baykuşun ötüşlerinde can çekişse de...
Yıldızlar küsmüş mü dünyaya?
Bulutlar mı izin vermiyor yoksa?
Yalnız ay, düşmüş derin gölün üzerine
Dalları okşayan ışıklarıyla.
Oysa herşey, cömertliğiyle, koyuluğuyla
Sunulmuş insanlığa.
Acı gibi...Aşk gibi....
Bir tadımlık al, bu doyumsuz nadideden!
Yaşam gibi...Ölüm gibi....
Yeniden istesen de böyle bütünleşebilir misin yıldızlarla?
Aynı açıdan seyredalabilir misin, denizlerin maviliğini?
Çığlıklar, gömülmüşken gölgelerde
Uykudayken gerçekler ki ardında sakladığın
Kandır kendini, baş döndürücü semaların
Cezbedici edasıyla, bir defa daha
Kana, Kana! ...

Aralık /1999