Dehşetinde O Anın! Şiiri - Samet Koman

Karanlık bir gecede
zifiri karanlık, hava ayaz mı ayaz
Nasıl düştüm bu hale, ten ateşler içinde
yüz bembeyaz!
Amâ insan misali evhamlı bu gecede
bir ıssız semtindeyim bir kentin.
Nasıl olduğunu bilmeden yürüyor bir
adam dertleri sırtlayarak
...........................................
............................................
sendeliyor ayaklarım ileriye mi geriye mi gidecek!
Görünmüyor hiçbir şey,
bilinmeyenin avucunda artan bir korku!
Her taraf yar, karanlık
kör kuyu!
beni mi boğacak kuyuda yatan biri!
Acizlik korkusu yıpratıyor bedeni
zerre zerre işliyor hücre hücre bu cani.
Aman Kollarım ve bacağım dik dururun
devam edin
durmayın sakın!
.....................................................
.......................................................

Eriyor mu bedenim tutmayın beni tutmayın
ben acizim ben… ben suçsuzum
bu aciz bedeni tutmayın!
Rüzgarın eşliğinde tiz ıslıklar çalınıyor,
...........................................................
..................................................
.......................................
...............
..
.
.
..
................
.........................................
.............................................................
..............
aaahh uyuşuyor bedenim, duruyor kafam
takatimin bittiği sanki bir ölüm.
Düşüp bayılmışım
sarıyor bedenimi esrarın kolları
dehşetinde o anın.