Dehliz Şiiri - Kenan Adsaz

Dehlizim
ömrümdür benim;

hüzne gebe kalmış
bir sessizliğin
perde arkası gibi
çocukluğum...

Yarım kalmış,
bedeni yaş alan
ve ruhu büyümez
bir mazinin dehlizidir
zira bana kalan...

Dalar gözüm
her basamakta eksilen
bir gençliğin solmasına;
kaç şehir,
kaç sokak anımsar beni?
Ya da kaç kaldırımda
kalmıştır adımlarım...

Her birinde
ya da hiçbirinde,
belki de keşkelerimdedir
dehlizim... K. Adsaz