Değmiyor Şiiri - Mecit Aktürk

Gam düşünce sînedeki saraya
Eyvah, keşke kâr etmiyor yaraya...
Değil mi ki pembe düşü karaya
Katan ecel kimseye baş eğmiyor
*Emin olun kalp kırmaya değmiyor*

Fırsat verip nefis denen kurduna
Kirli kini sokma gönül yurduna
Her bedeni musallanın sırtına
Atan ecel kimseye baş eğmiyor
*Emin olun kalp kırmaya değmiyor*

Haz alsak da muhabbetin balından
Geçemedìk sözümüzün kalından
Her fânînin hayal dolu salından
Tutan ecel kimseye baş eğmiyor
*Emin olun kalp kırmaya değmiyor.*

Bakmayın siz Hakk'a âsî o güce
Âkıbeti haykırıyor her gece
"Benim" denen her ne varsa bir hiç'e
Satan ecel kimseye baş eğmiyor
*Emin olun kalp kırmaya değmiyor*

Tüm "en"leri koysalar da ününe
Aklı olan gitmez nefsin yönüne
Kibirlenen gafilleri önüne
Katan ecel kimseye baş eğmiyor
*Emin olun kalp kırmaya değmiyor*

Ebed ile eş tutarak yaşını
Unutan çok kanat çırpan kuşunu
Her salâda, musallada, kaşını
Çatan ecel kimseye baş eğmiyor
*Emin olun kalp kırmaya değmiyor.*

Muktedir O! Mühr-ü fermân Hâlık'ta
Gören göze kâinattır her nokta
Sonsuz gelen yazları bir solukta
Yutan ecel kimseye baş eğmiyor
*Emin olun kalp kırmaya değmiyor.*