Değmez Bu Dünya Şiiri - Ercan Demirci

Düşündüm, düşündüm geceler boyu
Kafayı takmaya değmez bu dünya
Sanırım anlayıp, çözdüm konuyu
Canını sıkmaya değmez bu dünya

Bomboş rüyaları hep hayra yorup
Sonu gelmeyecek hayaller kurup
Ah edip, iç çekip, göğsüne vurup
Ağıtlar yakmaya değmez bu dünya

Üç günlük ömürde saltanat için
Asla eğilmezsen; hep rahat için
Yani üç kuruşluk menfaat için
Boynunu bükmeye değmez bu dünya

Sahiden yok imiş kefenin cebi
Sonsuz bir karanlık mezarın dibi
Kerbela çölünde zalimler gibi
Yürekler yakmaya değmez bu dünya

Sevgi, yüreklerde en güzel rozet
Hak yeme, yetimin hakkını gözet
Madem ki her doğan, ölüme namzet
Gözyaşı dökmeye değmez bu dünya

Değersizdir dört kitabın dilinde
Uçup gider bir sabahın yelinde
Cellat olsan, yağlı urgan elinde
İpini çekmeye değmez bu dünya

İlerlersen hak, hakikat yönünde
Yüzün gülecektir hesap gününde
Para huzurunda, mal-mülk önünde
Sakın, diz çökmeye değmez bu dünya

Vardır her insanın mutlak bir dini
Söyle, bulur isen dostun merdini
Yutkunup, içine atma derdini
Kaşını yıkmaya değmez bu dünya

Va’dine sadık ol, sözüne doğru
Uzat parmağını gözüne doğru
Haykır zorbaların yüzüne doğru
Dişini sıkmaya değmez bu dünya

Beden her an hücre hücre ölüyor
Her bir ölüm neşemizi bölüyor
Biz plan yaptıkça, kader gülüyor
Bir çivi çakmaya değmez bu dünya