Değmesin Hüzün Var Şiiri - Murat Çetin

değmesin hüzün var üzerimde
yakışsa da güle, gülyüzlüm
değmesin isterim
dağları devirdim, üzerimde
gelse de dile, gülyüzlüm
bilmesin isterim

değmesin hüzün var, ey kalabalık
bilirim siz korkarsınız hüzünden
can verdi oltaya beş kala balık
hüznüm gülyüzlümün yüzünden

değmesin hüzün var ellerimde
kaçır avuçlarını avuçlarımdan
hazır kanlı kelimeler yüreğimde
mızrağım ben, damlar uçlarımdan

değmesin hüzün
boşver gülyüzlüm
geldiğin gibi git
hani birbirimizi tanımadığımız günki gibi
işte öyle sabahlara uyanalım
kâh tospembe rüya
kâh kabusları tepeleyelim mazide

değmesin hüzün var sevdamda
kara bulut gibi çökmesin üzerine
ne ararsın hüzün bulaşmış adamda
kolay alt tarafi bir çizik çek üzerine

git işte geldiğin gibi
parmak ucunda git
varlığın
hüznümü hüzünlendiriyor
varlığına hüzün
yokluğuna hüzünden zor
geceler boyu
yıldızsayar gözünden sor
gene inanmazsan
yureğimdeki gülyüzünden sor

bu son şiirim sana, zorlanıyorum
zaten yaptığım zorlama yorum
anla gülyüzlüm beni anla işte
hüznümü paylaşamam senle

değmesin hüzün var, dünya
sonunda bunuda yazdırdınya

yzcmurat
30.12.2005