Değmeli... Şiiri - Necmettin Özelçi

Dala konmuş bir kuş bile,
Ruhunda sıcaklık bırakıyorsa...
Her şeye rağmen bitmiyorsa çile,
Duygularla için için yanıyorsan,
Aşkın içine düşmüştür bağrın,
Artık kurtuluş yok boşa çağrın...

Bir mutlu, umutluysan eğer...
Her şey sana çok güzel geliyorsa.
Hepsi bir hayalmiş meğer,
Başına gelen gibi biliyorsa...
Aşkın ağına esir düşmüşsün,
Yaşarken yarı ölmüşsün...

Saksıda bir çiçeği ne seversin,
Kopmuş o güzel çayır ve çimenden...
Gül dururken çiçeği neden översin,
O esir olmuş ne anlar senden...
Aşk çiçeğe değil güle yakışır...
Bunun için bülbül güle bakışır...

Gün gelir hepsi hayal olur.
Kendi yarattığın her şey yok olur...
Yeşiller mavi, maviler al olur.
Çoklar giderken, bir şey çok olur...
Aşkın adı var kendisi yoktur!
Aşka bir kişi yeter diğeri çoktur...

Bir güzeli şöyle içten sevmeli,
Yüce dağ başında bir nergis gibi...
Ona sadece sevenin eli değmeli,
Kokmalı buram buram mis gibi...
Aşkı hayali, hayali de aşkı değmeli...
Aşk önünde gerçekler boyun eğmeli!