Değişsin Düzen Şiiri - Hüseyin Yalçıner

Önce ben
Peşimde ailem
Çoğaldıkça çevrem
Eziyor bizi dostlar
Bildiğimiz bu sistem
İşçisi memuru
Esnafı köylüsü
Bunların içinde
İşsizi en kötüsü
Azınlık çoğunluğa
Devam eder vurmaya
Hele ki ses çıkarmaya
Dar eder seni dünyaya
Yarı aç yarı toksan
Mahkumsun sadakaya
Fazlasını istersen
Başlar nefret kusmaya
Sen, ben ve bizler
Bu sistem yok eder
Ayrılmaz üzerimizden
Hain bakan kem gözler
Saymazsan eğer kaderden
Söz et biraz birlikten
Haykırır san yürekten
Ayrılma birlik çemberinden
Korkarlar hepimizden
O zaman değişir sistem
Düzeni yeniler sen
Söz edilir eşitlikten
Olmazsa zengini
Kalmaz tabi fakiri