Oturduğum koltuk pencere yanı
Biliyorsun her şey seni anlatmalı
Başım cama dayalı gözlerim kapalı
Konaçlanmış bir mavzer gibi
Pusuda hatıralar…
Bir bir kayıp gidiyor asfaltta çizgi misali
Uzak dağlarda güneş huzmesi gözlerin
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
