Gölgeler yıkılıyor evimde akşamları.
Bir ses yok, neden olsun ki ışık.
Eksikliği verildi, aynada yok gül.
Yastığımda yok nazlı çiçek.
Susmaz hiç kalbimin gürültüsü.
Özenle topladığım dağınık türkü.
Kayboldu şimdi zaman ve mekân.
Araftayım keşke, üç yüz yıl uyusam.
Ya da geriye dönsem uzun yıllara.
Karma karışık, allak bullak.
Anlamadım, anlamsızlığın daniskası.
Değişir mi ki çiğdemin kokusu.
Bulutlarda saklı bakışın.
Bir mavi gök aynı kalsın.
Eli değmesin ağaca namert.
Yalnız kalmasın gelincikler.
Kalsın dalında beyaz gül narin.
Kenan Gezici 15/10/2025
Kenan GeziciKayıt Tarihi : 15.10.2025 23:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!