Değişmedi kaderim

Artık tasayı bıraktım.
Koy verdim kendimi kaderin kucağına
Suyun akışına
Koy verdim kendimi
Ne tasa ne üzüntü düşünmem bundan sonra.

Görmedim düşünmenin hiçbir faydasını
Hep olacağına vardı işlerim.
Ne kaderimi değişti ne düşündüklerimi yapabildim.
Aktım gittim su gibi.
Yel gibi, kendi yatağımda
Olmadı, hayal ettiklerim
Olmadı, dilediğim gibi hayatım.
Koy verdim kendimi bu yüzden suyun akışına
Hayatın acı tatlı akışına.

Türbelere gittim.
Yatırlara dua ettim, ondan’ da fayda görmedim.
Gittim para verdim, falcılara fal açtırdım.
Ne dedi bilir’ misiniz, falcılar bana
Sen dua ile bağlanmışsın
Sen çözülemezsin.
Var git işine dediler.
Koy verdim bu yüzden kendimi suyun akışına
Koy verdim hayatın acı tatlı akışına.

Öyle bir bağlamış’ ki beni bağlayan
Uğraştım çözülmedi değişmedi ne yaptımsa.
Sonunda yorgun düştüm bıraktım
Uğraşmayı.
Gittim kaderimin, kendi çizdiği yolda.
İşte ben!
Kendimi koy verdim yıllar sonra suyun akışına
Koy verdim hayatın acı tatlı akışına.

12 Haz. 19
Ahmet Yüksel Şanlı er