Değişiyor Herşey Şiiri - Özlem Çay

kırlangıçlar göçtü
senden sonra.
ilk yazdığım şiir tutunamadı,
o da düştü son yapraklar arasına..
derin bir iç çekti, durmadı
karıştı hiçlik makamına.

çakıl taşlarından yollar dizdim,
kökler çizdim kuru dallardan
çalılar ile örtülü sol'u teğet geçti..
gittiğin patikalarda
yıldızlar kuzeyi hiç göstermedi,
ışık küstü, el ayak buz kesti...

karanlıklarda yüzdüm
senden sonra,
iki parmak suda nefessiz kaldım
ağlara takılmadan kıyıya vurdum,
sonunu bilen yunuslarla...
geceler boyu
gün aysın diye bekledim.
kehribar sıcağında
kumdan kalelerim yıkıldı..

uslanmayan çocuk yanımla
gelecek hazanı gözledim,
yaşımdan yaşlı,
soluk benizli
ölü düşler doğurdum,
dilek ağaçlarına astım bir bir..
gelecek bahar sağanaklarında
boylanıp yeşersin dedim
..
ellerim sustu sonra
coşkulu notalar çalan kalbim
yavaşladı,
sevmediğim sarı renkli
gömleği giydi tenim
güneşin tonu derman olsun,
ısınsın, ısıtsın üşüyen dertleri diye..

ayaklarım, kilometreler sürüyor
ayaklarım, şimdi şehirler geziyor,
senden sonra....
gizlerin izinde,
kadim bir lehçede yürüyor;
ayaklarım,
sessiz duvarlarda yankılanan
eski masallar da yok oluyor..
senden öncesiz
benden sonrasız....⚘
.....özlem/
ekim/yirmi yedi