Yaşamak nedir ki ölüm var iken
Mekan aynı mekan nöbet değişir
İmbatlar yayılır her sabah erken
Liman aynıdır gemiler değişir.
Felaket değil kimsenin yokluğu
Sessizce ayrıldı buradan çoğu
Ey yaşlı dünya kesersin soluğu
Toprak aynı toprak kazan değişir.
Ne hazin öyküler var söylenemez
Anlatamaz halini arz edemez
Bir ömür tüketirde farkedilmez
Susan bellidir anlatan değişir.
Bir gün ölüler eşitlenecektir
Ruhların gölgeleri gezecektir
Üstünde aynı otlar bitecektir
Felek aynı felek kader değişir.
Kayıt Tarihi : 28.9.2024 12:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yaman 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/09/28/degisir-40.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!