Değişim Armonisi Şiiri - Ayşe Uçar

buruşturup attığım kağıtların soft kalabalığı
draması ağır yalnızlığın sonbahar günleri
ağır ağır geçen bulutsu zamanlar
bakın eyleme durdu
efsunlu düşler

avuntusu bol gerçeği az
sevinç öncesi keder yağmurları
geçtik birer birer tüm kapıları yolları
koştuk alacalı taylar gibi gökyüzünün engin vadilerine
el ele tutuşup çoğaldık sonra bulutlar gibi ufalandık
bilemedik hangi limanın yolcusu
bu ölümlü sular

suyun dinginliği
kuğuların süzgünlüğü derinliği sesin rüzgârların esintisi
dağların türküsü

önce
ummanlara karşı durulmaz kudretli gücün esrarı
sonra sığlığın körlüğünde uyuşukluğa sona
zuhur etme durumu

güneşin
gün boyu devinimi gibi yaşam neşeli parlak
bir ışık mücevheri gibi pırıltılı şaşalı
sonra evrile evrile boşala boşala
sihirli bir perde gibi
toprağa çekilme

-her bir ölümle taçlanan ey! kudretli bereketli ana

gülen yüzünle yeniden yeniden

-soğuk ruhları ısıtan kalpleri yumuşatan ey! şefkatli ana

inkara durma
sende yoruldun sende bezginsin bizler gibi
bu devingen dünyanın hırçın taşkın
büyülü aymazlığından

ne yolcu bitiyor ne hanedan olmak
ne diyelim yine de o muhteşem
konukseverliğine
anaçlığına

bil
yeter ki
bu eşsiz değişim armonisine her gelen her giden canlı
feyzine bin hayran

sen hep fısılda kulaklara
yaşam ve ölüm melodisinin
yok oluş hüznünü var oluş mutluluğunu
biz hep dinleyelim yıldızların yaldızlı eteğinden
sonsuz minnetle sonsuz sevgiyle
güllerle kuşlarla

07052024
22:18