İnanmıyorum ben bu dünyaya,
Taşlara, insanlara, hayvanlara,
Önceden başkaymış bunlar,
Taş önceden yüksekmiş, aşınmış küçülmüş.
İnsanlar önceden vahşiymiş, öğrenmiş uysallaşmış,
Hayvanlar önceden saldırganmış, eğitilmiş evcil olmuş,
Belki ilerde bir başkası diyecek benim gibi,
İnanmıyorum bu dünyaya diye,
Doğrudur, çünkü inanılmıyor bu dünyaya.
Daha doğrusu inanılmıyor bu dünyaya,
Tabiat ana değişiyor her saniye,
İnsanlar, hayvanlar değişiyor,
Her saniye değil, her sanise de.
24/10/1984
Çiğdem KayaKayıt Tarihi : 16.7.2004 12:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Çiğdem Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/07/16/degisim-28.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)