Ne gariptir ki insanlar,
Meydanlara akar futbol için,
Bir gürültüdür yükselir: Gooool!
Alkış tufanı, tezahürat...
Lakin o sahada ter döken ecnebiye,
Hazineniz akar sessizce,
Cebinizden çıkan her parayla,
Sizden eksilir, ona servet olur.
Faydası yok ne kalbe, ne akla,
Ne de dertli bir fukaranın sofrasına,
Oysa beş vakit nida gelir minareden:
"Hayya ale’s-salâh, hayya ale’l-felâh!"
Nice güzel bir davettir bu,
Ki Rabb-ul âlemîn çağırır huzuruna.
Gel gör ki, camiler mahzun,
Boş, sessiz, kimsesiz, sahipsiz,
Minber suskun, mihrap yetim,
Sanki ümmet unutmuş kıblesini.
Noldu size, din midir futbol?
Cahiliye devrinin putları gibi,
Topun peşine secde edercesine koşarsınız,
Her golde bir sevinç,
Her maçta bir tapınma.
Ey gaflete düşmüş toplum,
O uyanış ezanla gelir,
Lakin kulaklar sağır, kalpler mühür,
Bir secdeyle güzelleşmez mi ömür?
Kayıt Tarihi : 1.10.2025 07:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
