Değişen duygular Şiiri - Erhan Sa

Oturdum baktım yıldızlara
Dolunayla konuştum
O bile üzüldü halime
Gökyüzü karardı birden

Aynı yüregimdeki karartı gibi
Işıklar saçardım
Saçamıyorum şimdi
Umut olurdum

Umutsuzluga kapıldım
İçimdeki güven tohumlarımı
Kalbimdeki sevde tohumlarını
Zehirledim soldurdum

Yalnızlıgıma dem vurdum
Çünkü kimsesiz çocuktum
Yaşamak için bir nedene
Nefes almak için ise bahaneye

Bir yol yürümek için ayaklarıma
Ölmemek için ise bir söze ihtiyacım vardı
Ama ne o söz geldi
Nede kimsesizligim bitti

Bir gün emri hak oldugunda
Götürecekler beni kimsesizler mezarlıgına
Belki bir dua belki bir su dökenim bile olamayacak orada
Sadece istegim 4 kolluyu taşıyacak dostlardı bu hayatta