Ne sağ,
Ne solcusun.
Sanma ki sen sonuncusun.
Her şey sanma kendini…
Değirmende uncusun.
Savruluyor güz gelince yapraklar.
Soğuyuverir şu kapkara topraklar.
Tükeniveriyor yaşanası yarınlar...
Önemseme kendini altı üstü sucusun.
Değirmen başkasının sen sadece uncusun.
Ömür dediğin küçücük bir sermaye,
Bugünün belli değil, kuruyorsun seneye.
Be güzel kuzum handan, hanedandan sana ne.
Güzel gözlüm ne sağcı ne solcusun.
Değirmen başkasının, altı üstü uncusun.
Hamza Mamaş
Kayıt Tarihi : 25.10.2017 08:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hamza Mamaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/10/25/degirmende-uncusun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!