Değirmen Taşı ile Zülf-i Yâr

Elmas taşı yontulan,
Bir kayaymışım meğer,
Yonttular,
Deniz suyuna bandılar,
Pakladılar dışımı…

Bir ayağı sabit,
Diğer ayağı semazen,
İki parça ettiler beni.

Parça parça öğüttüler,
İçime düşen ne varsa…

*
Ben bir kayayım,
Sesine yankı olurum,
dediğime bakma sevgili…
*
Her ses yankı bulmazmış meğer,
Senden soğurduklarımla,
Döne döne,
Yana yana,
İçimdekiler un ufak,
Sevginin,
Semahındayım sevgili…

*
Yaklaşma bana,
Ağartırım saçlarını.
Yel değirmeninde,
Bırak rüzgâra,
Dalga dalga âşk olsun,
Zülf-i yârim…